బ్రయాన్ గ్రీన్ ఓ స్ట్రింగ్ థియరీ నిపుణుడు. The Elegant Universe, మొదలైన popular science పుస్తకాల రచయితగా చాలా పేరు పొందాడు. సైన్సు జీవితానికి ఎందుకు అవసరమో వివరిస్తూ New York Times పత్రికలో ఇతడు రాసిన ఓ వ్యాసానికి ఇది అనువాదం.
http://www.nytimes. com/2008/ 06/01/opinion/ 01greene. html?pagewanted= 2&ei=5087& em&en=0763f2d290 58a80b&ex= 1212638400
సైన్సు జీవితానికి అర్థాన్నిస్తుంది – బ్రయాన్ గ్రీన్
“కొన్నేళ్ళ క్రితం ఇరాక్ లో పని చేస్తున్న ఓ అమెరికన్ సైనికుడి దగ్గర్నుండి నాకో ఉత్తరం వచ్చింది. యుద్ధంలో తను ఎదుర్కుంటున్న కష్టాలని, బాధలని ఏకరువు పెట్టుకొచ్చాడు. ఈ యుద్ధం తనని మానసికంగాను, భౌతికంగాను బాగా కృంగదీస్తోందని మొరపెట్టుకున్నాడు. ఆ ఒంటరితనంలో, ఆ యాతనామయ జీవితంలో నేను రాసిన పుస్తకం ఒకటి తనకి స్వాంతన నిస్తోందని రాశాడు. ఆ సైనికుడి ఉత్తరం నాకే కాదు, మీకు కూడా కాస్త విడ్డూరంగా అనిపిస్తుంది. ఎందుకంటే ఆ పుస్తకం సైన్సు గురించి. ప్రకృతి యొక్క ప్రగాఢ సత్యాల గురించి శాస్త్రవేత్తల చిరకాల అన్వేషణ గురించి.
కాని మరో రకంగా చూస్తే అందులో అంత వింత ఏమీ లేదనిపిస్తుంది. సైన్సు జీవితానికి ఒక అర్థాన్ని ఇవ్వగలదు. జీవితాన్ని సార్థకం చెయ్యగలదు. అంతే కాక ఆ సిపాయి ఉత్తరం ఓ ముఖ్యమైన విషయం మీద కూడా వ్యాఖ్యానించింది. మన విద్యావ్యవస్థ పిల్లలకి సైన్సుని తమ జీవితాలలో భాగంగా ఎలా చేసుకోవాలో నేర్పించలేకపోతోంది.
అదెలోగో కొంచెం వివరించనివ్వండి.
ఈ రోజుల్లో మనకి ఎక్కడ చూసినా సెల్ ఫోన్లు, ఐ-పాడ్ లు, లాప్ టాప్ లు ప్రత్యక్షమవుతున్నాయి. దీన్ని బట్టి మన దైనందిన జివితాలలో సైన్సు ఎంత లోతుగా పాతుకుపోయిందో స్పష్టం అవుతుంది. ఇక సీటీ స్కానర్లు, ఎమ్.ఆర్.ఐ. యంత్రాలు, పేస్ మేకర్లు, ఆర్టీరియల్ స్టెంట్ లు, మొదలైన సాంకేతిక పరికరాలు మనకు ప్రాణం పోస్తున్నాయి, ఆయువు పెంచుతున్నాయి. ఇక ప్రపంచ పరిస్థితులని బేరీజు వేస్తున్నప్పుడు, వాతావరణ మార్పులని పరిశీలిస్తున్నప్పుడు, ధరావ్యాప్త వ్యాధులు, టెర్రరిస్ట్ దాడులు, తరిగిపోతున్న సహజ వనరులు, మొదలైన సమస్యలని ఎదుర్కుంటున్నప్పుడు పరిష్కారాల కోసం, సమాధానాల కోసం సైన్సునే ఆశ్రయిస్తున్నాం.
ఇక వైజ్ఞానిక రంగంలో ఇప్పుడిప్పుడే ఏర్పడుతున్న కొన్ని సువర్ణావకాశాలు – మూలకణాలు, జెనోమిక్ సీక్వెన్సింగ్, వ్యక్తీకృత వైద్యం, ఆయుర్ వృద్ధి పరిశోధన, నానోసైన్స్, మెదడు-మరల అనుసంధానం, క్వాంటం కంప్యూటర్లు, అంతరిక్ష సాంకేతికం – మొదలైనవన్నీ చూస్తే సామాన్య ప్రజలలో వైజ్ఞానిక అంశాల పట్ల సరైన అవగాహన కలుగజేయడం ఎంత ముఖ్యమో అర్థమవుతుంది. ఒక జాతిగా మన భవిష్యత్తుని మలచే విషయాల గురించి, సమస్యల గురించి, సరైన నిర్ణయాలు తీసుకోదలచుకుంటే సైన్సు పట్ల అవగాహన కలిగి ఉండడం తప్పనిసరి అవుతుంది.
సైన్సు మనకి ఎందుకు ముఖ్యమో వివరిస్తూ పై కారణాలు చాలా మంది చెప్తుంటారు. పై కారణాలు ముఖ్యమైనవే. కాదనను. కాని ఇంత కన్నా ముఖ్యమైన విషయం మరొకటి ఉంది.
సైన్సు ముఖ్యం అనడానికి మరింత లోతైన కారణం ఒకటుంది. సైన్సు ఒక జీవన విధానం. సైన్సు ఒక విశ్వదృక్పథం. సైన్సు మనని ఏమీ తెలియని అయోమయ స్థితి నుండి నిర్దిష్టమైన అవగాహన దిశగా ఓ కచ్చితమైన, విశ్వసనీయమైన మార్గం వెంట చేయి పుచ్చుకుని తీసుకుపోతుంది. మన అంతర్యంలో సైన్సు తెచ్చే మార్పు (అది అనుభవించిన భాగ్యం గలవారికి తెలుస్తుందది) ఓ ప్రగాఢమైన, స్ఫూర్తిదాయకమైన, శక్తిదాయకమైన అనుభవం. మన చుట్టూ కనిపించే ఎన్నో విషయాల గురించి, మన మనసుకి తట్టే ఎన్నో ప్రశ్నలకి, సైన్సు వివరణలు ఇస్తున్నా, వాటిని గుడ్డిగా నమ్మమనదు. ప్రయోగాలతో, పరిశీలనలతో ఎవరికి వారే ఆ విషయాలని స్వీయానుభూతి చేత వాటిని ఎలా నిర్ధారించుకోవచ్చో చెప్తుంది. మానవ జీవితానుభూతులలో కెల్లా ఇది చాలా లోతైన, పవిత్రమైన అనుభవం అనిపిస్తుంది.
(సశేషం...)
On the otherhand there are studies that indicate Superstitions can improve performance by boosting confidence. I myself am an agnostic and very fond of science and scientific approach. But I think that the world is too complex and we take many short cuts based on belief, superstition, habit and I think that it is difficulrt to proceed on a day to day basis without such short cuts. What one can hope is to distinguish those based on science from the rest and I think that unfortunately the rest is a large part of most people's lives.
It is true that superstitions do have a place in the scheme of things. If anything at all, they are reminders that science does not have all the answers. Even a person well-versed in science can secretly harbor his/her own pet superstitions, simply because he/she might feel that it is an area that science does not touch or illumine. (Like the story of Bohr and horse-shoe...)
Particularly in India, any sign of emergence of science is seen as a move to destroy superstitions. The single-point agenda of most "rationalist" or "science" movements in India seem to be to destroy superstitions. I think their focus is quite misplaced.
(Obviously believing science blindly would be replacing one set of superstitions, the ancient ones, with another, the modern ones, which is self-defeating. People must be encouraged to review their own belief systems - scientific or superstitious - critically. )
Rather I would recommend a more constructive approach of teaching aspects of science that are well tested and can influence daily life. I think in India science must be popularized extensively, without directly attacking superstitions. Let people pick up things of science that are inspiring, illumining, concrete, verifiable, that give an insight into the workings of the world around. Once they gain that clarity, let them decide whether they still want to hang to on to their pet superstitions or drop them. (Let them learn elements of civil engineering first before reconsidering Vastu!) Let the individual retain that freedom.
If we can take that approach, science and superstition will cease to be irreconcilable rivals. Science will then play a constructive, and a very desirable role in Indian society.
Chakravarthi garu,
I agree with you. Possibly it can be done without offending people too much and with good humour like Gurajada did.