శాస్త్ర విజ్ఞానము

బీగిల్ యాత్రతో నా జీవితం ఓ ముఖ్యమైన మలుపు తిరిగిందని చెప్పాలి. నా వృత్తి జీవనం మొత్తానికి అది పునాది అయ్యింది. చాలా చిన్న సంఘటనలు ఆ మలుపు తిరగడంలో కీలక పాత్ర పోషించాలి. మొదటిది మా మామయ్య పూనుకుని ముప్పై మైళ్లు ప్రయాణించి మా నాన్నగారితో మాట్లాడాలని నిశ్చయించుకోవడం. ఇక రెండవ విషయం నా ముక్కు ఆకారంతో వచ్చిన చిక్కు. అంతవరకు విశ్వవిద్యాలయాలలో దొరకని అసలు శిక్షణ ఈ యాత్రతో నాకు దొరికిందని అనిపించింది. ఈ యాత్ర వల్ల ఎంతో మనోవికాసం కలిగింది. ప్రకృతి శాస్త్రంలో ఎన్నో శాఖలలో నాకు పరిచయం ఏర్పడింది. నా పరిశీలనా శక్తి కూడా మరింత నిశితం అయ్యింది.



నేను సందర్శిన ప్రాంతాలకి చెందిన భౌగోళిక లక్షణాలని అధ్యయనం చెయ్యడం కూడా ఒక నియమంలా పెట్టుకున్నాను. ఇలాంటి ప్రయత్నంలో తర్కం ఎంతో ముఖ్యం అవుతుంది. ఓ కొత్త ప్రాంతాన్ని మొదట చూసినప్పుడు చెల్లచెదురుగా ఉన్న రాళ్ళు రప్పలు చూస్తే ఏమీ అర్థం కాదు. కాని నెమ్మదిగా అక్కడి రాళ్ల లక్షణాలు, రాళ్లలోని స్తరాల అమరిక, అందులోని శిలాజాల స్థానాలు మొదలైనవి అన్నీ గమనించి, దాన్ని బట్టి ఇతర ప్రాంతాలలో ఎలాంటి రాళ్లు ఉంటాయో నిర్ణయించే ప్రయత్నం చేస్తే ఆ మొత్తం జిల్లా యొక్క భౌగోళిక లక్షణాల గురించిన అవగాహన ఏర్పడుతుంది. లయల్ రాసిన ‘Principles of Geology’ (భౌగోళిక శాస్త్రం యొక్క మూలసూత్రాలు) పుస్తకంలో మొదటి భాగం నాతో కూడా తెచ్చుకున్నాను. దాన్ని చాలా శ్రద్ధగా చదివాను. ఆ పుస్తకం నాకు ఎంతో ఉపయోగపడింది. నేను పరిశీలించిన మొట్టమొదటి ప్రాంతాన్ని, కేప్ వర్దే దీవులలోని సెయింట్ జాగో అనే ఆ ప్రాంతాన్ని చూసినప్పుడు, భౌగోళిక విషయాలని అధ్యయనం చెయ్యడంలో లయల్ పద్ధతి నాకు తెలిసిన ఇతర రచయితలు అందరికన్నా ఎంత గొప్పదో అర్థమయ్యింది.



ఈ యాత్రలో నా మరో వ్యాపకం నానా రకాల జంతుజాతులని, సేకరించడం. ఇక ముఖ్యంగా జలచరాలు అయితే వాటిని వర్ణించడమే కాక పరిచ్ఛేదించడం కూడా చేసేవాణ్ణి. కాని బొమ్మలు వేయడంలో గొప్ప ప్రతిభ లేకపోవడం వల్లను, శరీర నిర్మాణం గురించి తగినంత పరిజ్ఞానం లేకపోవడం వల్లను, ఆ విధంగా నేను రాసుకున వ్రాతప్రతులలో అధిక శాతం నిరుపయోగం అయిపోయాయి. ఆ విధంగా ఎంతో సమయం వృధా అయ్యింది. కాని క్రస్టేషియన్ జాతి (పీతలు, రొయ్యలు మొదలైన జలచరాల జాతి) మీద చేసిన అధ్యయనాల వల్ల మాత్రం ఎంతో నేర్చుకోగలిగాను. అలా నేర్చుకున్న పరిజ్ఞానం తదనంతరం క్రస్టేషియన్లలో ఉపజాతి అయిన సిరిపీడియాల మీద నేను చేసిన పుస్తక రచనలో పనికొచ్చింది.

రోజులో ఏదో సమయంలో వీలు చూసుకుని డైరీ రాసుకునే వాణ్ణి. నేను చూసినది అంతా విపులంగా రాసుకునేవాణ్ణి. ఇది చాలా మంచి అలవాటు. నేను రాసుకున్న దాంట్లో కొంత భాగం ఉత్తరాల రూపంలో ఇంటికి చేరింది. వీలు దొరికినప్పు డల్లా ఈ రచనలలో భాగాలు ఇంగ్లండ్ కి పంపడం జరిగింది.

ఈ యాత్రలోనే నాకు విసుగు వేసట లేకుండా శ్రమించడం, ఏ పని చేపట్టినా ఏకాగ్రచిత్తంతో పూర్తిగా ఆ సమస్య మీదే పని చెయ్యడం అలవడింది. నేను చదివిన విషయాలని, ఆలోచించిన విషయాలని బాహ్య ప్రపంచంలో ఎప్పటికప్పుడు పరీక్షించి తేల్చుకునే ప్రక్రియ అలవాటు అయ్యింది. ఈ అలవాటు యాత్ర జరిగిన ఐదేళ్లూ నిరాఘాటంగా కొనసాగింది. వైజ్ఞానిక రంగంలో నేను ఏదైనా సాధించగలిగితే అది కేవలం ఈ ఒక్క అలవాటు వల్లనే సాధ్యమయ్యిందని చెప్పగలను.



(ఇంకా వుంది)