అరవడం అయితే అరిచేశా గాని మరీ అంత దద్దమ్మలా ఎలా మాట్లాడానా అని సిగ్గేసింది. తక్కిన వాళ్ల స్పందన ఎలా ఉందోనని ఓ సారి అటు ఇటు చూశాను. ఒక్క నిముషం అంతా నిశ్శబ్దం. అప్పుడిక గొడవ మొదలయ్యింది. అవునని కాదని అంతా వాదనలోకి దిగారు. ఈ వాదనని మొగ్గలోనే తెంపేస్తూ ప్రొఫెసర్ ఇలా అన్నాడు:
“కిరీటి చెప్పింది నిజం. X-నాగరికతని మన సౌరమండలానికి తెచ్చిన వ్యోమనౌక ఇదే.”
అది విని రాకేష్ అనుకుంటా, కెవ్వున అరిచినంత పని చేశాడు.
“ఏంటి మీరనేది! ముప్పై కిలోమీటర్ల వ్యాసం గల నౌకా?”
“ఆశ్చర్యం ఏవుంది రాకేష్. ఇంజినీరువి. ఓసారి నువ్వే ఆలోచించు,” తొణకకుండా తర్కం చెప్పుకొచ్చాడు ప్రొఫెసర్.
“ఉదాహరణకి ఓ నాగరికత బృహత్తరమైన తారాంతర రోదసిని దాటి ఇతర నాగరికతల కోసం అన్వేషిస్తూ పోవలని అనుకుంది అనుకుందాం. ఇంతకు మించి దానికి వేరే దారేముంటుంది? ఒక చిన్న సైజు గ్రహం లాంటి నౌకని నిర్మించుకుంటుంది. అలాంటి నౌకని నిర్మించడానికి కొన్ని శతాబ్దాలు పట్టొచ్చుగాక. కాని ఆ నౌక స్వయంసంపూర్ణంగా ఉండాలి. అందులో జీవులు తరాల తరబడి ఏ బాహ్యమైన ఆసరా లేకుండా జీవిక సాగించగలగాలి. అలాంటి లక్షణాలు గల నౌక ఈ మాత్రం పరిమాణంలో ఉండాలి. మన సూర్యుణ్ణి సమీపించక ముందు మరెన్ని సూర్యుల వద్ద మజిలీలు చేశారో ఏమో? ఒక తారామండలం లోకి ప్రవేశించాక ఇరుగుపొరుగు గ్రహాలని సందర్శించడానికి కాస్త చిన్న నౌకలు కూడా నిర్మించుకుని ఉంటారు. అలా స్థానికంగా పర్యటిస్తున్న సమయంలో మాతృనౌకని ఎక్కడో ఒక దగ్గర స్థిరంగా ఉంచాలి. కనుక ఇక్కడ దాన్ని నిలిపారు. మన సౌరమండలంలో ఇదే అతి పెద్ద గ్రహం అని గమనించారు. ఇక్కడ ఈ గ్రహం చుట్టూ స్థిర కక్ష్యలో భద్రంగా తిరుగుతూ ఉంటుంది. అదే సూర్యుడి చుట్టూ స్థిర కక్ష్యలో నిలిపితే ఇతర గ్రహాల గురుత్వ ప్రభావం వల్ల ఆ కక్ష్య చెదరిపోయే ప్రమాదం ఉంది.”
“నిజం చెప్పండి ప్రొఫెసర్,” ఇంతలో ఎవరో అడిగారు. “మనం బయలుదేరక ముందే ఇదంతా మీరు ఊహించారా?”
“ఊహించలేదు గాని ఆశించాను. ఆధారాలన్ని ఈ దిశగానే సూచిస్తున్నాయి. ఈ పంచమం విషయంలో ఎప్పుడూ ఏదో విడ్డూరంగానే తోచేది. ఈ ఒక్క చిన్న ఉపగ్రహం మాత్రం జూపిటర్ కి అంత చేరువగా ఉండడం ఏంటి, ఇతర ఉపగ్రహాలన్నీ ఇందుకి డెబ్బై రెట్లు పైగా దూరంలో ఉండడం ఏంటి?” అంటూ ఉపన్యాసాన్ని కాస్త ఆపి, “సరే సరే ఇలా చర్చించుకుంటూ కూర్చుంటే అంతే. బోలెడు పనుంది. పదండి, పదండి” అంటూ తొందర చేశాడు.
“ప్రొఫెసర్ తలచుకుంటే పనికేం తక్కువ?” మనసులోనే అనుకున్నాను. “ఒక దేశం జనాభాకి ఓ అర్థశతాబ్ద కాలం పట్టేటంత హోం వర్కు ఇవ్వగలడు జాగ్రత్త!”
కాని ఆలోచించి చూస్తే నిజంగానే చాలా పనుంది. చరిత్రలోనే ఇది అత్యంత సంచలనాత్మకమైన, అమూల్యమైన పురావస్తు పరిశోధనా రహస్యం. ఓ మహత్తర విజ్ఞాన లోకపు ద్వారాల వద్ద ఏడు మందిమి – కేవలం ఏడు మందిమి – నిలిచి ఉన్నాం. మా కున్న కాస్త వనరులతో, వ్యవధితో ఈ లోకాన్ని, ఈ కృత్రిమ లోకాన్ని పై పైన తడిమి, చూచాయగా తెలుసుకోవడం తప్ప మేం చెయ్యగలిగిందేమీ లేదు. మా వెనుక దళాలు దళాలుగా పరిశోధకులు, పర్యాటకులు వచ్చి దశాబ్దాల పాటు దీన్ని శోధిస్తే గాని తరగని జ్ఞాన నిధులున్నాయి ఇందులో.
మేం మొట్టమొదట చెయ్యాల్సింది, నౌక నుండి వచ్చే విద్యుత్తు మీద పనిచేసే ఓ పవర్ లైటుని, ఓ తీగకి వేలాడదీసి నెమ్మదిగా కిందకి దింపాలి. ఆ దీపం చిందించే వెలుతురులో మెల్లగా ఉపగ్రహం (దీన్ని ఎందుకో వ్యోమనౌక అనబుద్ధి కావడం లేదు) లోతుల్లోకి చొచ్చుకుపోవాలి. అలాగే ఓ కిమీ పొడవున్న తీగకి ఓ లైటుని కట్టి కిందకి వదిలేం. గురుత్వం తక్కువ కనుక అది కిందపడి పగిలిపోతుందన్న భయం లేదు.
ఇది మా తొలి ప్రయత్నమే కనుక పై మూడు కవచాలని దాటి ఆట్టే దూరం పొలేక పోయాం గాని, మా తరువాత వచ్చిన వైజ్ఞానిక పరిశోధనా బృందాలు ఇంకా లోపలికి చొచ్చుకుపోయి ఆ నాగరికతకి చెందిన అద్భుతాలెన్నో కనుక్కున్నాయి.
మేం చూసిన పై పై భాగాలు ఆ జీవుల నివాసాలు కాబోలు. అసలు వాటిని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించడానికి ఓ జీవితకాలం పడుతుంది. పైన కవచాలలో అక్కడక్కడ ఉన్న గాజు గవాక్షాల లోంచి లోనికి ప్రవేశించే సూర్యకాంతే ఆ లోకపు లోతుల్లో కాంతులు కురిపించేదేమో. దట్టమైన మూడు కవచాల రక్షణలో ఉన్న ఆ అంతరంగంలో ఒకప్పుడు అనువైన వాతావరణం ఉండేదేమో. ఆ విధంగా ఆ బార్హస్పతేయులు (మరి బృహస్పతి చెంత నివాసం ఏర్పరుచుకున్న ఈ జీవులని ఇంత కన్నా ఎలా పిలవాలో అర్థం కాలేదు) వాళ్లు వచ్చిన తారా వ్యవస్థ సమీపంలో ఉండే పర్యావరణానికి సన్నిహితమైన పర్యావరణాన్ని ఇక్కడ కృత్రిమంగా ఏర్పాటు చేసుకున్నారేమో. వాళ్లకీ వానలు, వసంతాలు, సంజెకాంతులు, సరోవరాలు ఉండేవేమో. మరి ఎక్కణ్ణుంచి తెచ్చుకొచ్చారో గాని అక్కడ ఓ చిన్న పాటి సముద్రం కూడా ఉంది. మూడు కిమీల వెడల్పు ఉన్న ఆ చిట్టి కడలి మంచై ఘనీభవించింది. దాన్ని విద్యుద్విశ్లేషించి, ఉపరితలం మీదనున్న ’ద్వారాల’ని మూసేసి, పంచమం మీద మానవ నివాస యోగ్యమైన పర్యావరణాన్ని కల్పించాలని ఏవో పథకాలు కూడా జరుగుతున్నాయి.
(సశేషం...)
0 comments