ప్రొఫెసర్ ఆ అనుకోని అతిథులని మాకు పరిచయం చేశాడు.
“ఈయన పేరు అభినవ వర్మ. సైన్సు రచయిత. మీరంతా ఈయన గురించి వినే ఉంటారు. ఇక వీళ్లద్దరూ...” అని ఆగి, అభినవ వర్మతోనే “ఇంతకీ వీళ్ల పేళ్లు ఏమన్నారూ?” అన్నాడు.
“ఇతను మా పైలట్ కెప్టెన్ నిత్యానంద్. ఈమె నా సెక్రటరీ ... “
పేరు చెప్పబోతూ ఒక్క క్షణం ఆగాడు. ఆ ఒక్క క్షణంలో ఎన్ని జరిగాయనుకున్నరు? ఉద్విగ్నతకి తట్టుకోలేక నా గుండె వేగం పెరిగింది, ఒంట్లో అడ్రెనలిన్ పరవళ్లు తొక్కింది, ముఖాన ముచ్చెమటలు పోశాయి. గుండెలో X-నాగరికతకి చెందిన కొండంతవి కోటి వాయిద్యాలేవో ఒక్క సారి మీటినట్టయ్యింది. నాలో అంత వేగంగా వస్తున్న పరిణామాలని ఇట్టే పట్టేసిన శేషు నా కేసి కొరకొర చూశాడు. ఆ చూపులో “నువ్వేం ఆలోచిస్తున్నావో అర్థమయ్యింది రా! (ఎందుకంటే నేను కూడా సరిగ్గా అలాగే ఆలోచిస్తున్నా కనక!) అసలు నువ్వు నా స్నేహితుడివని చెప్పుకోడానికే సిగ్గేస్తోంది,” అన్న భావం కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తోంది.
“...అమేయ.” ఇద్దర్నీ పరిచయం చేశాడు అభినవ్ వర్మ.
అభినవ్ వర్మ చూడబోతే చాలా సరదా మనిషిలా కనిపించాడు. కాని కొంచెం జాగ్రత్తగా గమనిస్తే ఆ కలుపుగోరుతనం అంతా తెచ్చిపెట్టుకున్నదేమో ననిపిస్తుంది. ఆ మాత్రం కలుపుగోరుతనం లేకపోతే రచయితల, కళాకారుల ప్రపంచంలో
బతకడం కష్టం కాబోలు.
“ఉన్నట్లుండి మమ్మల్ని ఇక్కడ చూసి అదిరిపోయారు కదూ?” నా వీపు మీద ఉత్సాహంగా చరుస్తూ అన్నాడు అభినవ్ వర్మ. స్పేస్ సూట్ ఇంకా తియ్యలేదు కనుక తమాయించుకున్నాను. “అయినా నాకు మాత్రం ఏం తెలుసు ఈ మారుమూల ఉపగ్రహంలో, ఇదే సమయంలో ఇంత మంది ఊడిపడతారని?”
“ఇంతకీ మీరు ఏం పని మీద వచ్చారో తెలుసుకోవచ్చా?” ప్రొఫెసర్ అసిస్టెంటు తిరుమల రావ్ ఉండలేక అడిగేశాడు.
“అదే ఇంత సేపు మీ ప్రొఫెసర్ గారికి వివరిస్తున్నా” అంటూ తన సెక్రటరీ కేసి తిరిగి, “అమేయా! ఆ పైలు ఓ సారి ఇలా ఇవ్వమ్మా.”
అందులో అద్భుతంగా వేయబడ్డ, ఖగోళానికి చెందిన తైల వర్ణ చిత్రాలు ఉన్నాయి. గ్రహాలు, ఉపగ్రహాలు, ఉల్కలు, ఉల్కాబిలాలు వగైరాలు.
“ఇలాంటి చిత్రాలు మీరు చాలానే చూసి ఉంటారు. కాని వీటికి ఓ ప్రత్యేకత ఉంది. వందేళ్ల నాటి చిత్రాలివి. పృథ్వీ సింగ్ అనే చిత్రకారుడు వేసినవివి. 1944 లో ’లైఫ్’ పత్రికలో ఇవి అచ్చయ్యాయి. అంటే రాకెట్ యుగం ఇంకా ఆరంభం కాక ముందు అన్నమాట. మరి ఆ కళాకారుడు ఇవన్నీ ఎలా ఊహించాడు? ఆ చిత్రాలలో కనిపించే దృశ్యాలకి సంబంధించిన వాస్తవ లోకాలు మన సౌరమండలంలో ఎక్కడైనా ఉన్నాయేమో చూసి రమ్మని ఆ పత్రిక యాజమాన్యం నన్ను పంపింది. లైఫ్ పత్రిక త్వరలోనే శతవార్షికోత్సవం జరుపుకోనుంది. ఆ సంచికలో నేను కనుక్కోబోయే లోకాల ఫోటోలు ప్రచురించాలని యాజమాన్యం ఆలోచన. చాలా గొప్ప ఆలొచన కదూ?”
(సశేషం...)
బాగుంది.