ఎంపరర్ పెంగ్విన్ జంటల అన్యోన్యత
అంటార్కిటికాలో జీవించే ఎంపరర్ పెంగ్విన్లు అనే జాతి పెంగ్విన్ల జంటలలో అద్భుతమైన అన్యోన్యత కనిపిస్తుంది. వాటి సంతతనికి సాకడంలో అవి చూపించే త్యాగనిరతి చూస్తే జంతు లోకం మీద గౌరవం పెరుగుతుంది.
ఎంపరర్ పెంగ్విన్లు మామూలు పెంగ్విన్ల కన్నా బాగా పెద్దవి. వీటి ఎత్తు 120 cm ఉంటుంది. బరువు సుమారు 34 kg ఉంటుంది. ఎంపరర్ పెంగ్విన్ల నివాస విధానాలు కూడా చాలా విచిత్రంగా ఉంటాయి. పెద్ద పెద్ద గుంపులుగా పోగై గుడ్లు పెడతాయి. ఈ సమిష్టి నివాసాలనే రూకరీలు అంటారు. అలాంటివి మొత్తం 14 రూకరీలు ఉన్నట్టు సమచారం. ఒక్కో రూకరీలో ఇంచుమించు 11,000 పెంగ్విన్లు ఉంటాయి.
ఈ రూకరీలు తీరానికి 80-120 కిమీల దూరంలో ఉంటాయి. చేపలు తిని బతుకుతాయి కాబట్టి ఎంపరర్ పెంగ్విన్లు ఆహారం కోసం తీరం వద్దకి రావాలి. కాని గుడ్లు పెట్టడానికి రూకరీల వద్దకి నడుచుకు పోవాలి. అక్కడికి నడవడానికి నెల రోజులు పడుతుంది.
ఒకసారి నడక మొదలుపెట్టాక ఇక ఆహారం దొరకదు. కాబట్టి ఓ నెల రోజుల పాటు పస్తు తప్పదు అన్నమాట.
శీతాకాలంలో రూకరీ చేరగానే ఆడ పెంగ్విన్ ఒకే ఒక గుడ్డు పెడుతుంది. ఆ గుడ్డు గూట్లో పెట్టదు. ఆ గుడ్డుని మగ పెంగ్విన్ తీసుకుని తన ఒడిలో దాచుకుంటుంది. ఈకలు లేకుండా, వేలాడుతూ ఉండే ఓ చర్మపు పొరలో కప్పి ఆ గుడ్డుని మగ పక్షి వెచ్చగా ఉంచుతుంది.
శీతాకాలంలో రూకరీ చేరగానే ఆడ పెంగ్విన్ ఒకే ఒక గుడ్డు పెడుతుంది. ఆ గుడ్డు గూట్లో పెట్టదు. ఆ గుడ్డుని మగ పెంగ్విన్ తీసుకుని తన ఒడిలో దాచుకుంటుంది. ఈకలు లేకుండా, వేలాడుతూ ఉండే ఓ చర్మపు పొరలో కప్పి ఆ గుడ్డుని మగ పక్షి వెచ్చగా ఉంచుతుంది.
గుడ్డు పెట్టేశాక ఆడ పెంగ్విన్ తిరిగి సముద్రానికి వెళ్లిపోతుంది. అంటే ఆహారం లేకుండా మరో నెల రోజులు కఠిన ప్రయాణం.
మగ పెంగ్విన్ రూకరీలోనే ఓ రెండు నెలలు ఉండి అంటార్కిటిక్ శీతాకాలంలో గుడ్డుని వెచ్చగా కాపాడుతుంది. రూకరీకివ్ వచ్చే ముందు మగ పెంగ్విన్వంట్లో బాగా కొవ్వు పట్టించుకుంటుంది. ఆ కొవ్వుని ఇప్పుడు వాడుకుంటుంది.
వేలాది మగ పెంగ్విన్లు దగ్గర దగ్గరగా వొదిగి నించుంటాయి. శీతాకాలంలో ఉష్ణోగ్రత -60 C కి పడిపోతుంటే అతి చల్లని మంచు గాలులు గంటకి 144 కిమీల వేగంతో వీస్తూ వంటిని కోస్తుంటే, ఒక్కొక్క మగ పెంగ్విన్ ఒక్కొక్క గుడ్డుని జాగ్రత్తగా పొదివి పట్టుకుని కాపాడుతుంటుంది. గుంపు కేంద్రంలో ఉన్న పెంగ్విన్లు కొంచెం వెచ్చగా ఉంటాయి. గుంపు అంచుకి ఉన్న పెంగ్విన్లు గుంపు మధ్యలో దూరడానికి తహతహలాడుతుంటాయి. అలా గుంపు బయటికి లోపలికి జరుగుతూ ఎలాగోలా ఆ దారుణ శీతాకాలం అంతా నెమ్మదిగా వెళ్లబుచ్చుతాయి.
వేలాది మగ పెంగ్విన్లు దగ్గర దగ్గరగా వొదిగి నించుంటాయి. శీతాకాలంలో ఉష్ణోగ్రత -60 C కి పడిపోతుంటే అతి చల్లని మంచు గాలులు గంటకి 144 కిమీల వేగంతో వీస్తూ వంటిని కోస్తుంటే, ఒక్కొక్క మగ పెంగ్విన్ ఒక్కొక్క గుడ్డుని జాగ్రత్తగా పొదివి పట్టుకుని కాపాడుతుంటుంది. గుంపు కేంద్రంలో ఉన్న పెంగ్విన్లు కొంచెం వెచ్చగా ఉంటాయి. గుంపు అంచుకి ఉన్న పెంగ్విన్లు గుంపు మధ్యలో దూరడానికి తహతహలాడుతుంటాయి. అలా గుంపు బయటికి లోపలికి జరుగుతూ ఎలాగోలా ఆ దారుణ శీతాకాలం అంతా నెమ్మదిగా వెళ్లబుచ్చుతాయి.
గుడ్లు పగిలి పిట్ట వచ్చే సమయానికి ఆడ పెంగ్విన్లు తిరిగి వచ్చేసి బిడ్డల బాధ్యత స్వీకరిస్తాయి. మగ పెంగ్విన్లకి అప్పుడు విమోచనం కలుగుతుంది. నాలుగు నెలల పస్తు తరువాత తీరం చేరే వేళ మళ్లీ వచ్చింది. ఆ పస్తుతో 25-40 శాతం బరువు కోల్పోతాయి.
గుడ్డు పగిలి పిట్ట బయటికి వచ్చాక తల్లి పెంగ్విన్ తన రెక్క మాటున ఉన్న ఆహారంతో దానిని పోషిస్తుంది. కాని పాపం తన రెక్క మాటున ఎంతని దాచుకుంటుంది? ఆహారం అయిపోగానే తిరిగి తీరానికి బయలుదేరుతుంది. ఇంతలో తండ్రి పెంగ్విన్ తీరం వద్ద నుండి తిరిగి వస్తుంది. ఆ విధంగా తల్లి పెంగ్విన్, తండ్రి పెంగ్విన్లు వంతులు తీసుకుంటూ తీరానికి, గూటికి మధ్య యాత్రలు చేస్తూ సంతతిని కంటికి రెప్పలా కాపాడతాయి.
References:
1. Isaac Asimov, How did we find out about Antarctica?
2. Image courtesy: http://en.wikipedia.org/wiki/Antarctica
అత్యద్భుతః.
మనకు తెలిసిన,మనం కాస్త అర్థం చేసుకున్న జీవాల సంగతే ఇలా ఉంటే,మనకు తెలియని,ఇంకా తెలియాల్సిన జీవరాశి గూర్చి తల్చుకుంటే, మది ఆనందడోలికలలో ఓలలాడుతున్నది!.
మీరు చెప్పింది నిజం