శాస్త్ర విజ్ఞానము

చాలా మంది వాతావరణ శాస్త్రవేత్తలకి వాతావరణ భవిష్యత్ నిర్ణయం ఒక శాస్త్రమే కాదు. ఒక ఆర్.ఎం.పి డాక్టరు రోగానికి మందులు ఇచ్చినట్టు, అనుభవాన్ని ఆధారంగా చేసుకుని, పాత ఒరవడులు జ్ఞాపకం పెట్టుకుని, ఏదో ఊహించి చెప్పే ఉజ్జాయింపు వ్యవహారం. ఇంతకు ఇంతైతే, అంతకు అంత అని శాస్త్రీయంగా కోసినట్టు చెప్పగలిగే అవకాశం ఇక్కడ తక్కువ. ఇందులో వ్యక్తి యొక్క అనుభవానికే (కావలిస్తే దానికి కాస్త ఊహాశక్తి జోడించొచ్చు!) ప్రాధాన్యత. శాస్త్రీయమైన ఆధారం అంతగా ఉండదు. పైగా రేపు ఏం జరుగుతుందో కంప్యూటర్ల సహాయంతో లెక్కలు వేసి చెప్పగలిగే పద్ధతి అప్పటికి ఇంకా లేదు. అసలు కంప్యూటర్ల పరపతి అంతంత మాత్రంగానే ఉన్న రోజులవి. చాలా మంది కంప్యూటర్ల షక్తి సామర్థ్యాలని నమ్మే వాళ్లు కారు. దీనికి తోడు అసలు వాతావరణాన్ని నిర్ణయించే సమస్యే చాలా జటిలం కావడంతో ఎవరో లారెంజ్ వంటి ఏకాంత వీరులు తప్ప అటువంటి సమస్య జోలికి పోయేవారు కారు. పోలిక కోసం గ్రహగతులని నిర్ణయించే సమస్యని తీసుకుందాం. వాతావరణంతో పోల్చితే ఇదంత కష్టం కాదు. గ్రహగతులని నిర్ణయించే సమీకరణాలు న్యూటన్ కాలం నుండి కచ్చితంగా పాశ్చాత్య లోకానికి తెలుసు. ఇక మన దేశంలో జ్యోతిష్య షాస్త్రం ఎన్నో సహస్రాబ్దాలుగా గ్రహగతుల లెక్కలు కట్టి తిథి, వార నక్షత్రాలు నిర్ణయిస్తోందంటే ఆ పరిజ్ఞానం మరో రూపంలో మనకీ ఎప్పట్నుంచో ఉందన్నమాటే. ఆది ఎందుకు సాధ్యం అవుతోందంటే గ్రహగతుల స్వభావం అటువంటిది. వాటి పరిణామం తీరు అటువంటిది. ప్రస్తుతం గ్రహస్థితులేంఇటో కచ్చితంగా తెలిస్తే, భవిష్యత్తులో వాటి గతులు ఎలా ఉంటాయో కచ్చితంగా అంచనా వేయొచ్చు. అంటే గ్రహగతులు నిర్దే శ్య మైనవి ( దెతెర్మినిస్తిచ్) అన్నమాట. కాని లోకంలో మార్పు గల రాశు లన్నీ నిర్దే శ్యా లు కావు. కొ న్ని కొన్ని రాషులు మా రే తీరు ఎంత క్లిష్టంగా ఉంటుందంటే వాటి గతిని నిర్దేశించడం కష్టమవుతుంది. మరి ఎందుచేతనో వాతావరణ సమస్యలు అంత సులభంగా కొరుకుడు పడేట్టు లేవు. ఏం? వాతావరణపు గతులు నిర్దేశ్యాలు కావా? రేపు మన ఊళ్లో వర్షపు విందు వసుధపై వెల్లువై వెల్లివిరుస్తుందో లేదో చెప్పటం నిజంగా అంత కష్టమా?

ఫద్దెనిమిదవ శ తాబ్దపు యూరప్ లో లాప్లాస్ అని ఓ గొప్ప గణిత శా స్త్రవేత్త ఉండేవాడు. న్యూటన్ ప్రతిపాదించిన గురుత్వాకర్షణ, మొదలైన యాంత్రిక సూత్రాలంటే ఇతడికి గొప్ప నమ్మకం. ఈ సూత్రాల సహాయంతో ఈ వి శ్వంలో ఏ ప్రక్రియనైనా క్షుణ్ణంగా అర్థం చేసుకోవచ్చు అని అతడి ధీమా. విష్వం యొక్క ప్రస్తుత స్థితి తెలిస్తే ఈ సూత్రాల సహాయంతో వి శ్వం యొక్క జాతకం అంతా చెప్పేయొచ్చునని బోధించేవాడు. అలా చెప్పటానికి అతడికి కావలసిందల్లా పెద్ద పెద్ద లెక్కలు చెయ్యగల సామర్ధ్యం – అంటే ఆ రోజుల్లో లేని మన ప్రస్తుత కంప్యూటర్ వంటి యంత్రం. కా ని ఐనిస్టీను ప్రతి పా దించిన సాపేక్ష సిద్ధాంతం, హైసెంబర్గ్ ప్రతిపాదించిన అనిశ్చితత్వ సూత్రం మొదలైనవన్నీ చూస్తుంటే లాప్లాసు ప్రద ర్శిం చిన ధీమా కేవలం ఓ అమాయకపు ఆ శ మాత్రమే అనుకోవాలి. కాని ఎన్ని అని శ్చితత్వ సూత్రాలు మన వి శ్వా సం మీద దెబ్బ కొట్టినా విజ్ఞానం భవిష్యత్తుని నిర్ణయించే ప్రయత్నం నుండి సులభంగా విరమించుకోదు. ఎందుకంటే ‘తరువాత ఏం జరుగుతుంది?’ అన్న ప్ర శ్నకి సమాధానం వెతకడమే వైజ్ఞానిక కృ షి అంతటికీ నిర్వచనం అని చెప్పుకోవచ్చు. మరి రేపు ఏం జరుగుతుందో కనుక్కోవాలంటే లెక్కలు కట్టాలి. విషయాన్ని బట్టి ఆ లెక్కలు చాలా జటిలంగా ఉండొచ్చు. అలాంటి లెక్కలని భేదించడానికి తగిన యంత్రాలు కావాలన్న గుర్తింపే మొట్టమొదటి కంప్యూటర్ల్ నిర్మాణానికి స్ఫూర్తి నిచ్చింది.