శాస్త్ర విజ్ఞానము

“ఈ బుజ్జి తల్లి పేరా?” రెట్టించిన ఉత్సాహంతో అన్నాడు మామయ్య. “దీని పేరు ‘హైంస్ క్రింగా.’ రాసిన వాడు స్నోర్స్ టరెల్సన్ అని పన్నెండవ శతాబ్దానికి చెందిన ఐస్లాండ్ పండితుడు. ఐస్లాండ్ ని పాలించిన నార్వేజియన్ రాజవంశీయుల చరిత్ర ఇందులో ఉంది.”

“అయితే మరి ఇది జర్మను అనువాదమా?” అడిగాను.
“అనువాదమా? అనువాదంతో నాకేం పని?” కోపంగా అన్నడు మామయ్య. “ఇది ఐస్లాండ్ భాషలో వ్రాసిన మూలగ్రంథం. అనుపమాన ఉపమాలంకార ప్రయోగంతో, చక్కని వ్యాకరణ విశేషాలతో, సముచిత పదలాస్యంతో అద్భుతంగా వ్రాయబడ్డ పుస్తకం. “
“ఓహ్, భలే! అచ్చు కూడా బాగానే ఉందా?” ఇక ఏం అడగాలో తెలీక అడిగాను.
“అచ్చా?” ఆయన అరిచిన అరుపుకి ఒక అంగుళం ఎగిరి పడ్డాను. “ఒరే ఏక్సెల్ నీకు మతి గాని పోయిందా? అంత పాత పుస్తకం అచ్చు పుస్తకం ఎలా అవుతుంది? ఈది వ్రాతప్రతి. రూనిక్ భాషలో వ్రాసిన వ్రాతప్రతి.
“అవును కదూ? నిజమే,” కాస్త పశ్చాతాపం కనబరుస్తూ అన్నాను.
“ప్రాచీన ఐస్లాండ్ లో రూనిక్ లిపి వాడేవారు. ఆ లిపిని ఓడెన్ దేవత స్వయంగా రూపొందించాడని అంటారు. ఇదుగో చూడు. ఆ స్కాండినావియన్ దేవత స్వయంగా సృష్టించిన అక్షరాలు చూసి తరించు” అంటూ పుస్తకం నా ముందుకు తోశాడు.
ఎందుకొచ్చిందిరా దేవుడా, అంటూ ఆ పుస్తకం ముందు సాష్టాంగపడి లెంపలు వేసుకుందాం అని ఆయత్తం అవుతుంటే అంతలో... ఆ పుస్తకం లోంచి ఓ పాత కాగితం జారి నేల మీద పడింది.
“ఏయ్! ఏంటిది?” మామయ్య వంగి ఉత్సాహంగా ఆ కాగితాన్ని పైకి తీశాడు.
ఐదు అంగుళాల వెడల్పు, మూడు అంగుళాల పొడవు ఉన్న ఆ కాగితం ముక్క మీద ఏవో విచిత్రమైన అక్షరాలు రాసి వున్నాయి.
ఆ అక్షరాలే ప్రొఫెసర్ లీడెంబ్రాక్ ని, అతని మేనళ్లుణ్ణి పందొమ్మిదవ శతాబ్దం లోకెల్లా అత్యద్భుతమైన సాహసయాత్ర మీద పురికొల్పాయి.