అవి ఒకదాన్నుండి ఒకటి దూరంగా జరుగుతాయి. నిజానికి ఒక సమయంలో అవి ఒకదాంతో ఒకటి సరిగ్గా అతికిపోయేవి. కాని ఆ తప్పుడు భావనతోనే వచ్చింది చిక్కు. జీవితంలో అనుభవం చెప్పే పాఠం ఒకటుంది. మనకు సమస్యలు వచ్చేది తెలీని విషయాల వల్ల కాదు. తెలుసునని నమ్మే విషయాల వల్ల.
అలాంటి తప్పుడు నమ్మకమే ఇక్కడ కూడా ఒకటి ఉంది.
ధరాతాపనం విషయంలో కూడా చాలా మంది, అసలలాంటిది లేదని
మనస్పూర్తిగా నమ్ముతారు. ఆ నమ్మకం తీరు ఇలా ఉంటుంది. భూమి చాలా పెద్దది. కనుక భూమి యొక్క పర్యావరణానికి
మనం శాశ్వత హాని చెయ్యడం అనేది జరగని పని. ఆ విషయం గతంలో నిజం కావచ్చు కాని నేడు కాదు.
నేడు అది నిజం కాకపోవడానికి కారణం భూమి యొక్క పర్యావరణంలో చాలా సున్నితమైన ప్రాంతం వాతావరణం కావడమే.
ఎందుకంటే అది చాలా సన్నని పొర. నా మిత్రుడు కార్ల్ సాగన్ అంటూ ఉండేవాడు - పైన వార్నిష్ పూత వేసిన
ఓ పెద్ద గోళాన్ని తీసుకుంటే గోళం యొక్క మందానికి వార్నిష్ మందం ఎంతో భూమి వాతావరణపు మందం కూడా
భూమితో పోల్చితే అంతే. అది కూడా చాలా సన్నగా ఉంటుంది.
అందులోని అంశాలని మనం మార్చగలం. కనుక మనం ధరాతాపనం గురించి వివరంగా చెప్పుకోవాలి.
ఈ విషయం గురించి ఎక్కువగా చర్చించబోవటం లేదు. ఇవి మీకు తెలిసిన విషయాలే.
సూర్య తేజం కాంతి తరంగాలుగా ప్రసారం అవుతుంది. ఆ తరంగాలు భూమిని వేడెక్కిస్తాయి.
భూమి చేత గ్రహించబడి భూమిని వేడెక్కించిన కిరణాలలో కొన్ని పరావర్తనం చెంది తిరిగి అంతరిక్షంలోకి
పరారుణ క్రిరణాలుగా (infrared radiation) ప్రసారం అవుతాయి. అలా బయటికి పోతున్న కిరణాలలో కొన్ని
వాతావరణపు పొరలో చిక్కుకుపోయి వాతావరణంలోనే ఉండిపోతాయి. ఇది ఒక రకంగా మంచిదే. ఎందుకంటే ఇందువల్ల భూమి ఉష్ణోగ్రత
కొన్ని మితుల మధ్య క్రమబద్ధీకరించబడుతుంది. ఇంచుమించు స్థిరంగా జీవనానికి అనుగుణంగా ఉంచుతుంది.
కాని చిక్కేంటంటే ఈ సన్నని వాతావరణపు పొర అందులో చేరుతున్న ధరాతాపన కాలుష్యం వల్ల
మరింత దట్టం అవుతోంది. అలా వాతావరణం దట్టం అవుతున్న కొలది బయటికి పోవాల్సిన పరారుణ కాంతి మరింతగా చిక్కు పడిపోతోంది.
ఆ విధంగా వాతావరణం నానాటికీ వేడెక్కిపోతోంది. అదే ధరాతాపనం. సాంప్రదాయక వివరణ అలా ఉంటుందన్నమాట.
కాని దానికి అసలు వివరణ ఏంటో నేను చెప్తాను.
మీ ఐస్క్రీం అంతా ఎక్కడికిపోయిందని మీరు ఆశ్చర్యపోతున్నారేమో. చూడండమ్మా, దానికి కారణం విదేశీయులు కారు. దానికి కారణం ధరాతాపనం.
ఇప్పుడు మిస్టర్ సూర్యకిరణ్ గార్ని కలుద్దాం. ఈయన గారు సూర్యుడి నుండి భూమిని సందర్శిస్తున్నారు.
"హలో, భూమీ! నీ జీవితంలో కాంతులు నింపటానికే వచ్చా! ఇక వస్తా, వెళ్లొస్తా."
"అంత తొందరొద్దు సూర్యకిరణ్ గారూ. మేమంతా హరిత గృహ వాయువులం. ఎక్కడికెళతారు లేండి. ఉండిపోండి."
"ఓరి దేవుడోయ్ ఈ ఎండనిభరించటం ఇక నా వల్ల కాదు!"
త్వరలోనే భూమి మొత్తం కిరణాలతో నిండిపోయింది.
వాటి అవశేషాలు వాతావరణాన్ని వేడెక్కిస్తున్నాయి.
ఈ హరితగృహ వాయువులని వొదిలించుకునేదెలా?
అదృష్టవశాత్తు మన అతితెలివి రాజకీయనాయకులు ధరాతాపనానికి విరుగుడుగా ఓ చవకబారు మార్గాన్ని కనిపెట్టారు.
2063 నుండి అప్పుడప్పుడు సముద్రంలో ఓ పెద్ద ఐసుముక్కని పడేస్తూ ఉంటే చాలట.
మీ డాడీ రోకూ డ్రింక్ లో వేసుకునే ఐసుముక్క లాంటిది అన్నమాట.
కాని హరితగృహ వాయువులు అలా పెరుగుతూనే ఉన్నాయి.
పోగా పోగా ఇంకా ఎక్కువ ఐసు కావాల్సి వస్తుంది.
ఆ విధంగా సమస్యకి శాశ్వత పరిష్కారం జరుగుతుందని ఆలోచన!
కాని...
నిజంగా ఆవిధంగా శాశ్వత పరిష్కారం దొరుకుతుందా?
ఈ చిత్రాన్ని చూశాకే ఈ సమస్య మీదకి నా దృష్టి మళ్లింది.
నేను కాలేజి స్టూడెంట్ గా ఈ చిత్రాన్ని చూశాను.
మాకు రోజర్ రెవెల్ అనే ప్రొఫెసర్ ఉండేవారు.
పృథ్వీ వాతావరణంలో కార్బన్ డయాక్సయిడ్ ని కొలవమని
సూచించిన మొదటి వ్యక్తి అతడు. కథ ఎటు పోతోందో ఆయన గుర్తించాడు.
మొదటి పేజీలు తిరగేయగానే, ప్రప్రథమ సమాచారాన్ని చూడగానే
దాని అంతరార్థమేమిటో, భవిష్యత్తు ఏమిటో ఆయన పట్టేశాడు.
1957 లో వాళ్లు ఒక ప్రయోగం చేశారు. చార్లెస్ డేవిడ్ కీలింగ్ ని నియమించారు.
ఇలాంటి కొలతలు చాలా కచ్చితంగా, నిర్దుష్టంగా తీసుకోవడంలో కీలింగ్ గొప్ప నిపుణుడు.
రోజూ ఆ వాతావరణ బెలూన్ లని పంపించడం మొదలెట్టారు. పసిఫిక్ సముద్రం మధ్యలో నుంచి పంపించారు.
అది జనావాసానికి దూరంగా ఉన్న ప్రాంతమని.
ఈయన ముక్కుకి సూటిగా పోయే మనిషి. కచ్చితమైన సమాచారాన్ని తప్ప మరేదీ నమ్మడు.
అవి నాకు మరపురాని రోజులు. ఎంతో మంది యువతలాగే నాకు కూడా
కొత్త, పాత భావాల మధ్య సంఘర్షణతో కలలో కూడా ఊహించని ఊహలతో
పరిచయం ఏర్పడింది.
ఒక సారి మాకు క్లాసులో చూపించాడు. కొన్నేళ్లలోనే తీసుకున్న కొలతల వివరాలు చూపించాడు.
నాకైతే దిమ్మదిరిగి పోయింది. ఆయన కూడా అదిరిపోయాడు.
దాని అంతరార్థం ఏమిటో క్లాసులో అందరికీ స్పష్టం చేశాడు.
అందరం ఆ పాఠాన్ని మనసుకి పట్టించుకున్నాం.
ఎన్నో పర్యవసానాలు, మానవజాతిలో వచ్చే ముఖ్య మార్పులు
ఇప్పుడు పృథ్వీ వాతావరణంలో కళ్లకి కట్టినట్టు కనిపించాయి.
సకాలంలో చర్యలు తీసుకోకపోతే ఆ ఒరవడి భవిష్యత్తులో ఎటు పోతుందో చూపించాడు.
అంతా స్పష్టంగా బోధపడింది.
మొదటి ఏడు, ఎనిమిది, తొమ్మిది ఏళ్ళలోనే ఆ ఒరవడి ఎలా మారుతుందో కనిపిస్తోంది.
కాని నాలో ఓ ప్రశ్న మిగిలిపోయింది.
(సశేషం...)
0 comments